Κλαρίνα και γυροβολιές αγάπη μου

Χριστός Ανέστη φίλοι μου και χρόνια πολλά !!
Ήρθε και πέρασε το Πάσχα.. Ανάσταση νιώσατε; Γιατί εγώ ένα θέμα το έχω.. Ακόμα την ψάχνω.. Θα την βρω όμως που θα πάει ;

Για να προλάβω την ερώτηση σας ως προς την ανανέωση του παρόντος bloggόσπιτου ήταν μία παρόρμηση στις 4 η ώρα το ξημέρωμα. Ήθελα κάτι διαφορετικό και μια που στον συναισθηματικό μου τομέα είμαι ή άσπρο ή μαύρο αυτη τη χρονική περίοδο μου καρφώθηκε αυτη η ιδέα. Αλλά μην ανησυχείτε! Όταν τα πράγματα ξανα αλλάξουν μέσα μου τα όνειρα μου/σας θα ξαναγίνουν αναγεννημένα !!

Και ενώ το Πάσχα τρελαθήκαμε στα αρνιά, τα κοκορέτσια, τα κρασιά, τα μπυρόνια κλπ κλπ είχαμε και τα κλαρίνα. Γιατί όπως ξέρεις Ελληνάρα εσύ super star Πάσχα χωρίς κλαρίνο είναι παστίτσιο χωρίς μπεσαμέλ. Πάει; Δεν πάει!
Και εκεί που ήμουν με τα ακουστικά μου μια χαρούλα και άκουγα άυτό τον black keys που παραθέτω παρακάτω... μια παρένθεση! πριν συνεχίσεις την ανάρτηση κάτσε και δες το βίδεο. χαχα είναι πολύ πολύ καλό και ωραίο εξίσου το λαλάκι. Άντε ρε !!! Πάτα το play... τεμπέλη..

Το είδες ; Μπράβο το παιδί μου! Και συνεχίζω... Και εκεί που λες που άκουγα το λαλάκι μου όμορφα και ροκίστικα ωραία ακούω στη διαπασών από απέναντι ''Αγαπώ αγαπώ μια πιτσιρίκα''... Του πούστη του Δία λέω (βρίζουμε πλέον διδυμάκι, μην με αγριοκοιτάς!). Και δεν σταμάτησαν εκεί ο κυρ Ηλίας, ένας μεσήλικας μπυροκοιλιάς με κατακόκκινο από το κρασί πρόσωπο, και η φαμίλια του. Το ένα τραγούδι διαδεχόταν το άλλο και κάτι στίχοι να τρελαίνεσαι ! Non stop γλέντι σου λέω. Τα αυτιά μου έπαθαν μουσικό παραλήρημα. Δεν ήξερα από που να το περιμένω. Οι δικοί μου γελούσαν και η μάμυ χόρευε τσιφτετέλι δίπλα μου τραγουδώντας ''ρίξε σπίρτο στο κορμί μου να πυρποληθώ''. Ήμουν ικανή να το κάνω. Έφτασα μέχρι την κουζίνα να βρω σπίρτα αλλά είχαμε μόνο αναπτήρες και θα ηταν πασέ να της έβαζα φωτιά με τον αναπτήρα. Τς Τς Τς δε λέει...

Και ενώ το παραλήρημα συνεχιζόταν (αν δε με πιστεύεις και με λες υπερβολικιά πάτα στο γιουτούμπι ''πασχαλινό γλέντι λαικά'' θα στα βγάλει όλα) με παίρνει τηλ η κολλητή Ηρώ.

- Βγαίνω να μιλήσω, λέω στη μάμυ η οποία πολύ που χιέστηκε γιατί χόρευε με τη γιαγιά το ''είμαι στα χάι μου όταν σε έχω πλάι μου''.

- Έλα ρε. Χριστός Ανέστη, λέει η Ηρώ.

- Αληθώς Ανέστη. Τι κάνεις καρδιά μου;

- Μελαγχολώ.

- Γιατί;

- Γιατί αντί να το κουνάω η μάνα έχει βάλει Πλούταρχο.

- Έλεος! Εμάς εδώ ο Tiesto της τρομάρας έχει βάλει πίτσα..

- Τι πίτσα καλέ; Πασχαλιάτικα πίτσα τρώνε;

- Πίτσα Παπαδοπούλου ζώον (είπαμε, είμαι μελιστάλαχτη!).

- Α! και δεν χαίρεσαι....

- Πλάκα κάνεις;

- Άι μαρή..

Μετά η Αργυρώ άρχισε να τραγουδά το έρωτα μου αγιάτρευτε γιατί μια λόξα με το τραγούδι την έχει. Και το θέμα δεν ήταν ότι μόνο τραγουδούσε αλλά φώναζε κατα διαστήματα διακόπτωντας το τραγούδι της ''Ά! ρε Πιτσάρα θεά'' και ''Πες τα ρε μάγκισα!''.

Μετά το τηλεφώνημα μου με την Ηρώ, μπήκα μέσα να ξεκοκκαλίσω τον οβελία. Άκουσμα μας αυτή τη φορά η Πάολα με το αμαρτωλό το χειλάκι σου..κορμάκι σου whatever !

Ο κυρ Ηλίας χόρευε με την κουτσή (είχε σπάσει το πόδι της) γυναίκα του και τα παιδιά καμάρωναν σαν γύφτικά σκεπάρνια. Και να τα ούζα.. και να τα κρασιά...

ΔΩΣΕΕΕΕΕ ΛΕΜΕΕΕΕΕ !!!!!!!!!!!

Πάσχα ήταν και πέρασε... Του χρόνου μακάρι να το περάσω εδώ αλλά με την ιδιότητα της φοιτήτριας! 17 μέρες! Με πιάνει κρύος ιδρώτας...

Μάγγες πάω να διαβάσω γιατί...........