"Πάμε πίσω στο δωμάτιο σου να ακούσουμε την ιστορία ξανά" είπε ο Μπέκας αφαιρώντας το "Μην Ενοχλείτε" και μπαίνοντας στο δωμάτιο.
Έψαξε το διακόπτη ο Μπίκας και η λάμπα του κρεβατιού άναψε ρίχνοντας το φως της σε μία ανοιγμένη Βίβλο. "Σε ακούω Μπίκα. Ξανά!", του είπε ο αστυνόμος.
"Λοιπόν ,για πέμπτη φορά ,ήμουν ξαπλωμένος διαβάζοντας τη Βίβλο όταν άκουσα φασαρία και δύο πυροβολισμούς. Ανοίγοντας την πόρτα είδα την πλάτη μίας γυναίκας που κατέβαινε τις σκάλες. Είχε όπλο στο χέρι της και φορούσε κόκκινο μαντήλι. Έτρεξα στο δωμάτιο του Τέρη και τον βρήκα πεσμένο μπρούμυτα στο πάτωμα. Όταν τον γύρισα για να δω αν είναι ζωντανός , μπήκε η ασφάλεια του ξενοδοχείου και με κατηγόρησαν ότι εγώ τον δολοφόνησα".
"Απ' ό,τι ακούω , το ίδιο θα κάνω κι εγώ" είπε ο Μπέκας.
Γιατί;;
Βάλτε όλες σας τις δυνάμεις bloggo-ντεντεκτιβάκια μου και βρείτε το γιατί !!!...
Για να σας δω....
9 σχόλια:
Όταν διαβάζουμε χρειαζόμαστε φως, συνήθως... Όταν δε ακούμε πυροβολισμό και τρέχουμε, δεν έχουμε την ψυχραιμία να κλείσουμε το φως βγαίνοντας από το δωμάτιο. Ο τύπος, επίσης, έψαξε το διακόπτη και άναψε φως στο δωμάτιο. Το "ψάχνω" δε δηλώνει και μεγάλη εξοικείωση με το χώρο...
Καλά τα λέω;
Πολύ σωστά !!!
Μπράβο Μαρίλια !!!
Σας ετοιμάζω και άλλη...!!!
Τι έγινε μικρή το ρίξαμε τώρα στ'αστεινομικά μετά θα'χει φτυάρια?
Θες φτυάρια zoyzoy ???
Φέρε κανένα να ξεδώσω λίγο!
Τώρα ή το βραδυ ;;;
Τώρα!Δεν σου'χω πεί βράδυ δεν κυκλοφορώ!
Ετοιμάζω ανάρτηση τοτε !!
m aresoun auta
h biblos htan anapoda ? koutamares lew ???
Δημοσίευση σχολίου