Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

Μαθήματα ζωής


Πόσο κρίμα σκέφτηκα μόλις είδα τη φωτογραφία στο ίντερνετ που ζούμε στον κόσμο που διαλέγουμε να ''πετάμε'' πράγματα και ανθρώπους από τη ζωή μας αντί να παλέψουμε και να φτιάξουμε καταστάσεις. Γι αυτό και έχουμε τα χάλια που έχουμε και οδεύουμε με μαθηματική ακρίβεια στο βούρκο. Οι παλιότερες γενιές κάτι παραπάνω ξέρουν. Καλό είναι να τους ακούμε !!!


Τη συγκεκριμένη φωτογραφία την βρήκα πριν από δύο βδομάδες σε ένα δημοσιογραφικό blog το όνομα δυστυχώς δεν το θυμάμαι.. Νομίζω πως στην συγκεκριμένη εικόνα ισχύει κατά πολύ το μία εικόνα ίσον χίλιες λέξεις άρα δεν θα πω πολλά επί του θέματος. Απλά θα πω ότι ένα 9χρονο με λίγα λόγια μπόρεσε να μας καπελώσει όλους μας...

 

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

Monday morning says to me...


                       
                      Ναι ρε.. κάπως έτσι... Καλή βδομάδα !!

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

The greek keep calm...

 
Το βρήκα πολύ αστείο και είπα να σας το δείξω.. Αν το καλοσκεφτείς όμως, ισχύει...
 
Καλό υπόλοιπο Κυριακής παίδες...

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

Το Κυρίαρχο Σκουλήκι

 
Είμαι σίγουρη φίλε blogger ότι πιστεύεις ότι είμαι τρελή και τι τίτλος είναι αυτός που χρησιμοποίησα (αναρωτιέσαι);!
 
Σήμερα λοιπόν σου ανακοινώνω πως θα σε μορφώσω και θα μιλήσουμε για ποίηση. Ο τίτλος του ποστ αυτού είναι ο τίτλος ενός από τα πολλά ποιήματα που έγραψε ο Έντγκαρ Άλαν Πόε. Κατά την άποψη μου το συγκεκριμένο ποίημα αν και δεν θεωρείται από τα πιο γνωστά του (όλοι άλλωστε ξέρετε το ποίημα σήμα κατατεθέν του Πόε ''Το κοράκι'') για μένα κρύβει πολλά νοήματα και το θεωρώ αριστούργημα.
 
Ο Έντγκαρ Άλαν Πόε θεωρώ πως είναι για γερά στομάχια και πρέπει καθώς διαβάζεις τα ποιήματα του να ψάχνεις το βαθύτερο νόημα. Εγώ προτιμώ να τον διαβάζω το βράδυ γιατί μου βγάζει την ανατριχίλα, τη μελαγχολία και τη σκοτεινιά (την darkίλα που συνηθίζω να λέω σε άπταιστα ελληνικά!) που θέλω να έχουν τα βράδια μου.
Σε αυτό βέβαια είχα και μια διαφωνία με μια γνωστή η οποία μου είπε πως είναι ''βαρύς'' ο Πόε για βράδυ και πως τα λεγόμενα του της θυμίζουν σκηνές από καλό και τρομακτικό θρίλερ και γι' αυτό προτιμά να μην τον διαβάζει βράδυ. 
Πες με τρελή αλλά εγώ αυτήν την ψυχοσύνθεση τη βγαλμένη μέσα από εφιάλτες και από ερινύες που σε κυνηγάνε να σε στοιχειώσουν την λατρεύω.
 
 
Δεν σου έχει συμβεί να θαυμάζεις κάποια προσωπικότητα των περασμένων χρόνων και να έχεις σκεφτεί ''και τι δεν θα 'δινα να τα έλεγα μαζί του για λίγη ώρα και να ανταλλάξουμε σκέψεις''; Έτσι θα ήθελα και εγώ με το συγκεκριμένο ποιητή, να μιλήσω, να αφουγκραστώ την ψυχοσύνθεση του, να με παρασύρει στην κατάθλιψη που είχε. Βέβαια είμαι σίγουρη ότι ίσως το ποτό να μην τον άφηνε να μου μιλήσει λογικά γιατί ο Πόε ήταν γνωστός πότης (ναι φίλε blogger γερό ποτήρι σου λέω!). Πριν κάποια χρόνια είχα διαβάσει ότι γεννηθήκαμε και οι δύο την ίδια μέρα και χαρά η δικιά σου (μη γελάς και μη σχολιάζεις, το νιώθω ότι σχολιάζεις από μέσα σου!).
 
Αρκετά σας ζάλισα! Ιδού το ποίημα ''το κυρίαρχο σκουλήκι''.

The Conqueror Worm

By Edgar Allan Poe (1809–1849 Edgar Allan Poe)


Lo! ’t is a gala night
Within the lonesome latter years!
An angel throng, bewinged, bedight
In veils, and drowned in tears,
Sit in a theatre, to see
A play of hopes and fears,
While the orchestra breathes fitfully
The music of the spheres.

Mimes, in the form of God on high,
Mutter and mumble low,
And hither and thither fly—
Mere puppets they, who come and go
At bidding of vast formless things
That shift the scenery to and fro,
Flapping from out their Condor wings
Invisible Wo!

That motley drama—oh, be sure
It shall not be forgot!
With its Phantom chased for evermore
By a crowd that seize it not,
Through a circle that ever returneth in
To the self-same spot,
And much of Madness, and more of Sin,
And Horror the soul of the plot.

But see, amid the mimic rout,
A crawling shape intrude!
A blood-red thing that writhes from out
The scenic solitude!
It writhes!—it writhes!—with mortal pangs
The mimes become its food,
And seraphs sob at vermin fangs
In human gore imbued.

Out—out are the lights—out all!
And, over each quivering form,
The curtain, a funeral pall,
Comes down with the rush of a storm,
While the angels, all pallid and wan,
Uprising, unveiling, affirm
That the play is the tragedy, “Man,”
And its hero, the Conqueror Worm.
 
 
Και επειδή γνωρίζω ότι ίσως είναι δυσνόητος στα αγγλικά το ποίημα για πολλούς θα σου ποστάρω και την μετάφραση διά χειρός Νίκου Προεστόπουλου από βιβλίο που έχω με τα ποιήματα του Πόε.
 
Το κυρίαρχο σκουλήκι
 
Κοιτάξτε! Μια πανηγυρική παράσταση είναι,
σε αυτά τα τελευταία έρημα χρόνια.
Ένα πλήθος αγγέλων φτερωτό, στολισμένο
με πέπλα, και στα δάκρυα βουτημένο,
κάθεται σε ένα θέατρο για να δει
ένα δράμα από ελπίδες και φόβους καμωμένο,
ενώ η ορχήστρα στενάζει κάθε τόσο
τη μουσική των Κόσμων.
 
Μίμοι, στο σχήμα του Ύψιστου ντυμένοι,
σιγομιλάν και σιγομουρμουρίζουν,
και δώθε κείθε ξεπετάγονται,
νευρόσπαστα σωστά, που πηγαινώρχονται
στις διαταγές τεράστιων άμορφων στοιχείων,
που αλλάζουνε τα σκηνικά μπρος πίσω,
σαλεύοντας με όρνιου φτερά
την αόρατη ένα γύρω Δυστυχία.
 
Το ποικιλόμορφο αυτό δράμα, σίγουρα
δε θα βολέψει να λησμονηθεί,
μ' αυτό το Φάντασμα που αιώνια κυνηγιέται
από 'να πλήθος, όπου δε βολεί να το τσακώσει
μεσ' έναν κύκλο, όπου αιώνια στρέφοντας
ματαγυρνά στην ίδια θέση πάντα,
κι όπου περίσσια τρέλα και πιότερη Αμαρτία
και φρίκης της πλοκής του, είν' η ψυχή.
 
Μα δέστε, μες στη χλαλοή των μίμων
μια χαμόσυρτη μορφή που εισβάλλει,
ένα πράμα αιματοκόκκινο, που νηματόστριφτο
προβάλλει από τα ερημοσκότεινα βάθη της σκηνής.
Σα νήμα γυροστρέφει, γυροστρέφει,
και σ'αγωνία θνητών οι μίμοι γίνονται βορά του,
και κλαίνε λυγμικά τα σεραφείμ,
θωρώντας τις μασέλες του ερπετού,
από αίμα ανθρώπινο να ξεχειλάνε.
 
Κι έσβησαν, έσβησαν με μιας όλα τα φώτα,
κι εμπρός απ' όλες τις τρεμουλιαστές μορφές
η αυλαία νεκροσάβανο
πέφτει με τη μανία μιας καταιγίδας,
ενώ οι άγγελοι χλωμοί κι αποσβησμένοι
σηκώνονται, ριχτούνε τα πέπλα και βεβαιώνουνε
πως το έργο αυτό ειν' η τραγωδία που λέγεται << Άνθρωπος >>
κι ο ήρωας του είναι το Κυρίαρχο Σκουλήκι.
 
 
Τέλος να προσθέσω πως ένας στίχος του ποιήματος μου θύμισε την σημερινή κατάσταση και των Ελλήνων και της Ελλάδας του 2012 γενικότερα.
 
''... ένα δράμα από ελπίδες και φόβους καμωμένο..''
 

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

Λουκουμάδεςςςςς

Είναι και αυτές οι στιγμές που βρίσκεις ένα καινούργιο μαγαζί και νιώθεις ότι ανακάλυψες την Αμερική..
 
Με τα κορίτσια βρήκαμε αυτό το μαγαζί που πουλάει λουκουμάδες κάπου χωμένο στα σοκάκια της Βαλαωρίτου και ο κύριος που μας εξυπηρέτησε ήταν κάτι παραπάνω από ευγενικός και ομιλητικός...
 

Και αφού παραγγείλαμε τους λουκουμάδες μας και μας έδειξε και πως γίνονται, εστίασα την προσοχή μου στο διακοσμητικό κομμάτι του μαγαζιού το οποίο είχε αέρα παλιάς Θεσσαλονίκης...

 
Στους τοίχους κρεμασμένες φωτογραφίες από μια Θεσσαλονίκη παλιά με ανθρώπους της διπλανής πόρτας και τοποθεσίες που στην πάροδο του χρόνου έχουν αλλάξει κατά πολύ...


 
Το λάτρεψα αυτό το μαγαζάκι.. Και οι λουκουμάδες ήταν υπέροχοι και χορταστικότατοι...
 
Καλά να περνάτε όλοι σας bloggers.. Φιλούρες ρε αλάνια..
 
 
Υ.Γ= Βρήκα πολύ ενημερωτικό το ποστ της zoyzoy για την απλοποίηση της ελληνικής γλώσσας. Αξίζει να το διαβάσεις για να ξέρεις τι πρόκειται και τι θέλουν να μας περάσουν. Μπορείς να το διαβάσεις εδώ.

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

Παζάρι βιβλίου

 
 
Όσοι μένετε Θεσσαλονίκη επισκεφτείτε το παζάρι βιβλίου που γίνεται στην έκθεση HELEXPO, πύλη Χ.Α.Ν.Θ.
Θα βρείτε πολλά βιβλία σε τιμές από 0.50 ευρώ... Έχει φανταστικές ευκαιρίες και αμέτρητους τίτλους βιβλίων.. Χρόνο να έχετε να το εξερευνήσετε όλο...
 
Μέχρι την Τρίτη 13/11/2012 γι αυτό βιάσου..
 
Πήγα και εγώ και να τη η απόδειξη :)
 
 

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

Σήμερα το απόγευμα...

.. έβγαλα θαρρώ την καλύτερη μου φωτογραφία νομίζω !!!


                                             Κοιτάζοντας δεξιά έβλεπες αυτό...