Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Γίνε και εσύ ξεφτίλα... ΜΠΟΡΕΙΣ !!!!


Τι μας κάνουν μια Παρασκευή, μια υπέροχη, ηλιόλουστη μέρα και 70 ευρώπουλα στο υπέροχο άσπρο- ασημί πορτοφόλι μου; Μα φυσικά ψώνια μέχρι τελικής πτώσης..
Γνωστή μανιακή με τα ψώνια, είμαι ο τύπος της γυναίκας που άμα πιάσει ευρώ στο χέρι της θα το σπαταλήσει στο λεπτό (για αυτό άλλωστε με συμβουλεύουν από τώρα να μην δημιουργήσω ΠΟΤΕ πιστωτική κάρτα!! χμμ..).
Πήρα λοιπόν αλά μπρατσέρα την Αργυρώ και πήγαμε για ψώνια. Πρώτη στάση μας ήταν ένα υπέροχο μαγαζί με ρούχα. Με το που μπήκα ένιωσα ζέστη στην καρδιά μου στη θέα μιας υπέροχης καρπουζοκεραμιδί μπλούζας. Ριχτή, κολλητή στη μέση, απλά ΥΠΕΡΟΧΗ !!!
Την κράτησα και έσυρα την Αργυρώ στα δοκιμαστήρια. Την δοκίμασα και ήταν ένα όνειρο πάνω μου. Και εκεί που πήγα να την βγάλω και να την πάρω μαζί μου για πάντα, το χέρι της Ηρώς φάνηκε στο δοκιμαστήριο.
- Δοκίμασε και αυτό, μου είπε δίνοντας μου ένα υπέροχο, μικροσκοπικό, ροζ παλ φορεματάκι.
- Έγινε! της λέω.
Βγάζω που λέτε παντελόνι και μένω με τα εσώρουχα έτοιμη να δοκιμάσω αυτό το εξαίσιο φορεματάκι ώσπου ένα χέρι τραβάει την κουρτίνα και μένω με το στόμα ανοιχτό, γυμνή (εντάξει ημίγυμνη, είπαμε φορούσα εσώρουχα!) και ξαφνιασμένη όσο δεν πάει. Το βλέμμα μου έπεσε πάνω σε μια κοντή, ξανθιά κοπέλα που δούλευε στο μαγαζί και που είχε ανοίξει την κουρτίνα του δοκιμαστηρίου. Η κοπέλα είχε κανονικά κοκαλώσει και κοπέλες με τα αγόρια τους που είχαν πάει και αυτοί για ψώνια και περίμεναν την σειρά τους στα δοκιμαστήρια είχαν κάνει ουρά να με κοιτάνε να στέκομαι άφωνη και κοκαλωμένη. Μετά ήρθαν τα γέλια, τα σφυρίγματα και η ψιλή φωνή της πωλήτριας που ζητούσε συγνώμη. Με ένα τίναγμα του κεφαλιού επανήλθα στην πραγματικότητα και έκλεισα απότομα την κουρτίνα διακόπτοντας το γελοίο θέαμα.
Ντυθηκα γρήγορα γρήγορα και με όση αξιοπρέπεια μου έμεινε, πήρα βαθιά ανάσα και βγήκα. Οι άνθρωποι με κοιτούσαν έτοιμοι να σκάσουν στα γέλια και εγώ με το ηθικόν ακμαιότατο μου συνέχιζα να περπατάω ώσπου ένα χέρι με σταμάτησε.
- Ελευθερία, τι κάνεις εδω;
- Αλέξη; (ένας φίλος χμμ! από τα παλιά!!)
- Ναι. Ομολογώ πως δεν περίμενα να σε έβλεπα εδώ και κυρίως να δίνεις τέτοια ρέστα!
- Και εσύ το είδες; είπα ντροπιασμένη για ακόμη μια φορά.
- Όλοι και όχι μόνο εγώ.
- Εγώ να φεύγω. Με φωνάζουν, έκανα θέλοντας να φύγω από εκεί μέσα όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.
- Χάρηκα που σε είδα με ... τα καλά σου!!
- Γεια σου Αλέξη, είπα και έφυγα.
Περιττό να πω πως αφού είχα ήδη απομακρυνθεί κατάλαβα πως από κεκτημένη ταχύτητα είχα ξεχάσει την μπλουζα στο δοκιμαστήριο. Φτου σου! γαμώτο, είπα αλλά σκέφτηκα να πάω να την ψάξω από εκεί που την είχα βρει. Τόση γκίνια όμως με διαβάλλει αυτές τις μέρες που τα νούμερα είχαν τελειώσει και αυτό που μου έκανε ήταν στο δοκιμαστήριο.
- Αυτό ψάχνεις; είπε μια ψιλή φωνούλα.
- Μαριάννα; Και εσύ εδώ; και κρατούσε την μπλουζα μου! Την καρπουζοκεραμιδι μπλουζα μουυυυυ !!!!!!.....
- Μικρός που είναι ο κόσμος εε;; Ορίστε!
(Η Μαριάννα είναι γνωστή από τη γειτονιά της γιαγιάς)
- Όντως.. Δεν νομίζω να..
- Ναι Ελευθερία. Σε είδα και εγώω.. χαχαχα έπρεπε να δεις τη φατσα σου εκεί πέρα.
- Χάρηκα που τα είπαμε και ευχαριστώ για την μπλούζα. Εγώ να φεύγω, άλλωστε βιάζομαι.
- Μόνη είσαι;
- Όχι. Ήρθα με μια φίλη.. κάπου εδώ είναι..
Και η Ηρώ άφαντη. Την βρήκα μεσα σε λεοπαρδαλέ παντελονια να γριλίζει αγριεμενη που δεν είχε λεφτά μαζί της.
- Πάμε, είπα και αφού πληρώσαμε φύγαμε από το μαγαζί.
Συνέχεια είχε ένα μαγαζί με αξεσουάρ, τσάντες και τα ρέστα. Εκεί είχα δει πριν μέρες μια γαμάτη άσπρη φιδέ και κροκό τσάντα. Μούρλια! Πήγαινα με σκοπό να την κάνω δικιά μου...
- Μόλις την πουλήσαμε, μου είπε μια κοντή και στρουμπουλή μαυρομάλλα πωλήτρια. Πόσο πιο σκατά αυτή η μέρα!??!!! Υπάρχει όμως μια ίδια, συνέχισε.
- Μπορώ να την δω, της είπα ξέπνοη.
- Ορίστε.
Ήταν μια κρεμ τσάντα David Jones με κροκό λεπτομέρεις μεγάλη και υπέροχη.
- Θα την πάρω είπα χαρούμενη !!
(.... συνεχίζεται !!)

8 σχόλια:

Marouli είπε...

Πωπωπωπω! Καλοριζικη η μπλουζα και φανταζομαι το υπεροχο χρωμα της!

Μαρουλοφιλακια!

Vangel Greko είπε...

( Πάρα πολλά γέλια!! )

Γαμώτο δεν ήμουν εκεί να δω την αντίδραση σου!!

(στη γκριμάτσα του προσώπου σου αναφέρομαι!!)

Καλημέρα & Καλή βδομάδα!!

ΦΟΥΛΗ είπε...

Έλα ρε πως κάνεις έτσι;κακός που αντέδρασες έτσι...
τέλειο το μπλουζάκι και σου πάειιιιιιι
Φιλιά, καλημέρα...

geoaman είπε...

ελα μωρε και τι έγινε;
πες πως είσουν για μπάνιο στην θάλασσα...
Ρε να μην ειμαι και εγω απο καμιά άκρη να απολαυσω το θέαμα....
χαχαχαχαχαχα!!!

Ανώνυμος είπε...

Ε καλά, σιγά μη κάτσεις να σκάσεις! Μισή ντροπή δικιά τους και μισή της πωλήτριας!!!
Αλλωστε εδωσες χαρά σε πολύ κοσμο και αυτο ειναι μια καλή πράξη!!!!

Μπες μσν να δεις κατι!!!!

:))))


φιλια

Clem Lumen είπε...

Συμφωνω με το Κουλακι, σιγα μη σκασεις, αλλες το κανουν επιτηδες και δε ντρεπονται!

Το χρωμα της μπλουζας ειναι απο τα αγαπημενα μου;)

Φιλια πολλααααα πολλα :D

panos srpk είπε...

Για να κάνω λίγο τον δικηγόρο του διαβόλου, δε πιστεύω να χάλασε κανέναν το θέαμα, άσε που θα έπρεπε να κολακευτείς λιγάκι!
Οκ, αστειέυομαι λιγάκι.
Αλλά ακούς εκεί υπάλληλος του καταστήματος να τραβάει τη κουρτίνα??? Wtf??? Υποτίθεται ότι η δουλειά των υπάλληλων είναι έξω απ'τα όρια των δοκιμαστήριων!

iliokamenos είπε...

πρώτον: φαίνεται ότι πέρασες υπέροχα..
δεύτερον:φαίνεται ότι πέρασαν κι άλλοι υπέροχα (χάρη σε σένα και πρέπει να νιώθεις χαρούμενη γι'αυτό)
τρίτον:άμα ξοδεύεις έτσι τα λεφτά, χαλάλι στο παλικάρι που θα σε πάρει..