Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

Επαναπαύεσαι τελικά ή σηκώνεις το λάβαρο της επανάστασης ;;;


Όταν είσαι νέος δέχεσαι ορισμένες πιέσεις...

Πιέσεις... πιέσεις... πιέσεις...

Και είσαι αναγκασμένος πάντα μα πάντα να υπακούς..
Τι γίνεται όμως όταν νιώθεις πως δεν πάει άλλο ;
Τι γίνεται όταν έρχεται και στάζει η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι ;

Επαναστατείς ή επαναπαύεσαι ;

Ποτέ δεν άντεξα το να επαναπαύομαι.. Πάντα διάλεγα το δρόμο της επανάστασης..

Και τώρα ;
Τι να κάνω ;;
Τι γίνετε όταν οι μεγαλύτεροι σου δεν καταλαβαίνουν πως είσαι ένας νέος με ανάγκες ;
Πχ το να βγεις ένα βράδυ για ποτό...
Ή να πας στο πάρτι που γίνετε...

Δεν το καταλαβαίνουν...
Και τότε τι ;;;
ΤΙ ;;;;
Φοβάσαι, σκας και καταπιέζεσαι ...
Αλλά θες να κανεις και το δικό σου ;;;
Και τελικά τι κάνεις ;;;

Και σε ρωτώ...

Επαναπαύεσαι ή σηκώνεις το λάβαρο της επανάστασης ;;;

16 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

H αληθεια ειναι πως δε θα σου συνίστουσα να πας σε παρτυ στη φαση που εισαι, του δαβασματος εννοω. Δε θα σε χαλαρωσει ενα παρτυ, αλλά θα σε τσιτώσε.

δες μια ταινια, εχει μια ωραια τωρα στο σταρ, ακουσε λιγη μουσικη η κοιμησου λιγο παραπανω!

Ελευθερία είπε...

Coulita μου είναι την Παρασκευή ...

Όχι τώρα ...

Ανώνυμος είπε...

Δε σε αφηνουν να πας;
Μη τους παρεξηγεις, βρες να κάνεις κάτι εποικοδομητικό και μην στεναχωριεσαι!

Ετσι ειναι οι γονεις.
Κάνε υπομονη!

Συντομα θα πρεπεινα οργανωνεις μονη σου το χρονο σου, αν οχι και τη ζωη σου ολοκληρη!

Ελευθερία είπε...

Coula μου είναι υπερβολικοί σε όλα τους ...

Τους καταλαβαινω δεν λέω αλλά έλεος πια !!!

Και το κακο ειναι οτι με την υπερπροστατευτικοτητά τους μονο κακο μου κάνουν ...

Οι ιστορίες στον cοuloδιαγωνισμό υπέροχες όλες !!!
Μπράβο στα παιδιά !!!

ΦΟΥΛΗ είπε...

Κοριτσάκι έχεις δίκιο,ξέρω ότι στο τέλος θα κάνεις το δικό σου,τα πέρασα και σαν κορίτσι της ηλικίας σου και σαν μάνα,η μόνη λύση είναι να κάτσεις ήρεμα και να συζητήσεις μαζί τους,δεν μπορεί να έχουν τόσο παλιά μυαλά....
Πιστεύω οτι θα βρεις την άκρη...
Καλό Μήνα,τα φιλιά μου..

DaisyCrazy είπε...

Αν δε βγεις, αν δεν διασκεδάσεις, αν δε γελάσεις, τώρα που'σαι μικρή πότε θα το κάνεις; Όταν γεράσεις; Καιρός για διαβάσματα πάντα θα υπάρχει ακόμα και στα γεράματα αν έχεις όρεξη κα καθαρό μυαλό. Ενώ για τρέλα ο καιρός είναι τώρα.
Δε λέω να αψηφάς τους γονείς σου σε ό,τι σου λένε. Αλλά το πολύ το 'μη' θα σου βγει κάποια στιγμή σε πλήρη αντίδραση στα πάντα, ακόμα και στα καλά που σου δίνουνε.
Συζήτησε μαζί τους, συμφωνήστε που μπορείς να πηγαίνεις, με ποιους/ες και τι ώρα πρέπει να'σαι πίσω. Και βγες! Η ζωή δεν είναι για να αναβάλλεται!

Vangel Greko είπε...

"η μόνη λύση είναι να κάτσεις ήρεμα και να συζητήσεις μαζί τους,δεν μπορεί να έχουν τόσο παλιά μυαλά..."

Προσυπογράφω!!

με σύνεση & ψυχραιμία!!


ο χρόνος δεν τελειώνει αρκετή ψυχολογική πίεση & φθορά έχεις στη ψυχή σου!!

Τα σέβη μου!!

Καλημέρα & Καλό Μήνα!!

Μαίρη (Ginger) είπε...

Γλυκειά μου, ξέρεις πιό ειναι το τραγικό? Οτι μεγαλώνεις και τίποτα δεν αλλάζει.

Πάλι δέχεσαι πιέσεις (από αλλού)

Πάλι είσαι αναγκασμένος να υπακούς (σε άλλους)

Κι ακόμα περιμένεις τη σταγόνα γιατί μάλλον το ποτήρι είναι απύθμενο...

Κι ενώ σαν νέος είχες μιά ελπίδα ότι όλα θ'αλλαξουν όταν μεγαλώσεις αλλά και την ευκαιρία να επαναστατήσεις, σαν μεγάλος δεν έχεις πια ούτε την ελπίδα ούτε την ευκαιρία/θάρρος να επαναστατήσεις.

Μικρή ο μπαμπούλης μου με φώναζε Βιετναμ αν σου λεει αυτό κάτι. Τώρα αγανακτώ που βλέπω να μην υπάρχει καμμιά αντίδραση στην Ελλάδα μας αλλά αν ήμουν εκεί δεν θα είχα το κουράγιο να συμμετάσχω.

Το πήγα αλλού το ξέρω αλλα όπως σου είπα πάντα καταπιεζομαστε από κάτι.

Θυμάμαι πριν από μερικά χρόνια σκεφτομουνα ότι όταν είχα να πάω κάπου δεν με άφηναν και τώρα που μπορώ δεν έχου που να πάω. Σε φιλώ αγαπημένου μου.

Μαίρη (Ginger) είπε...

Επέστρεψα γιά συμπλήρωμα.

Καταλαβαίνω ότι οι συμβουλές που σου δίνουν η Κουλίτα και η Φούλη σου φαίνονται πολύ συγκαταβατικές κι εγώ ίσως δεν θα έπρεπε να συμβουλεύω γιατί παιδιά δεν έχω αλλά καταλαβαίνω πόση αγωνία νοιώθουν οι γονείς και να θυμάσαι ότι κανένας γονιός δεν πήγε σε ειδική σχολή γιά να μάθει να είναι σωστός (αλήθεια τι είναι το σωστό? ) γονιός. Ολοι κάνουμε το καλύτερο που νομίζουμε όταν γίνουμε γονείς. Ισως η συμβουλή ειναι μόνο μία. Δείξε του πείσε τους ότι μπορούν να σε εμπιστευονται. Ισως τότε να χαλαρώσουν κι αυτοί.

Σε φιλώ.

Ελευθερία είπε...

Αγαπημένοι μου φίλοι συγνώμη που θα σας απαντήσω σε ένα μαζικό σχόλιο αλλά λόγω χρόνου δεν μπορω να απαντησω στον καθενα ξεχωριστα...

Και πάλι συγνώμη !!...

Επειδή βλέπω ότι όλι μου προτεινετε το διαλογο σαν λύση, σας λέω πως εχω συζητησει πολύυυυυυυυυυυυ μαζί τους !!!
Δεν παίρνουν από λόγια !!!
Πήγα ήρεμη, με το καλό, με το κακό, με νεύρα με όλα να μιλησω μαζι τους και η απάντηση πάντα είναι όχι και μη !!!!

ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩΩΩΩ !!!!

Ελευθερία είπε...

Και κατι αλλο..
Δεν καταλαβαινουν οι γονεις πως μια ζωη εχουμε μονο και πως τα λαθη και τις σφαλιαρες της ζωης ολοι θα τις δεχτουμε καποτε...

Με την τόση υπερπροστασια στην ''κρυσταλλενια μας γυαλα'' μας κανουν να ξεχναμε να ζουμε ...

Υ.Γ= Και το κακό είναι οτι δεν εχω δωσει ΚΑΜΙΑ αφορμη...

Υ.Γ2= Χθες που συζητησα μαζι τους καταλαβα με τροπο ετσι οπως το ειπαν, πως εμμεσως πλην σαφως δεν μου εχουν ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ εμπιστοσυνη..
Καμία όμως...
Και εγώ στεναχωριέμαι ........

DaisyCrazy είπε...

Αν δεν έχεις δώσει καμιά αφορμή και παρόλα αυτά δεν σου έχουν εμπιστοσύνη τότε το πρόβλημα είναι δικό τους. Δεν εμπιστεύονται τον ίδιο τους τον εαυτό και την ανατροφή που σου έδωσαν.

Το να σε κλείσουν σε γυάλα δεν είναι λύση. Ίσα-ίσα που θα σε κάνει πιο ευάλωτη και άβγαλτη όταν θα βγεις απ'τη γυάλα γιατί θα βγεις αργά ή γρήγορα και τότε θα είναι αργά..

Αν δεν παίρνουν από λόγια τότε ένα θα πω: υπομονή. Όταν τελειώσεις το σχολείο όσο πιο σύντομα γίνεται (ανεξαρτήτως αν θα πας να σπουδάσεις) βρες δουλειά ώστε να απεξαρτηθείς οικονομικά, να αποκτήσεις ευθύνη του εαυτού σου και να δυναμώσεις την αυτοπεποίθηση σου.
Φιλιά!

υγ. πάντως η κουβέντα ποτέ δεν βλάπτει. μην παραιτηθείς εντελώς απ'την κουβέντα μαζί τους.

Domenica είπε...

Πάν μέτρο άριστο! Αγαπώ πολύ αυτή τη φράση αν και δεν την τηρώ πάντα, προσπαθώ. Ουδείς τέλειος και σαν ανθρώπινα όντα, σίγουρα έχουμε πολλές απώλειες και λάθη στην κατασκευή μας. Όμως το οφείλουμε στη ζωή να ζήσουμε αληθινά στον έξω κόσμο κάνοντας λάθη, μαθαίνοντας από αυτά. Δεν πειράζει αν πέσουμε και ματώσουμε, θα έχουμε πάντα τη δύναμη να σηκωθούμε για μια νέα προσπάθεια. Δεν πειράζει αν αποτύχουμε, δεν πειράζει αν απογοητευτούμε. Ας ξαναρχίσουμε πάλι, ξανά και ξανά γιατί η ελπίδα θα είναι πάντα ένα όνειρο που ξυπνά και που μας υπόσχεται πως θα μας κρατά πάντα ζωντανούς αν εμείς θέλουμε πάντα να υπηρετούμε τη ζωή όσο καλύτερα γίνεται. Γι αυτό νέοι άνθρωποι που καλείστε τώρα να τραβήξετε το δρόμο σας, μην φοβάστε να κολυμπήσετε στα βαθιά. Θα μείνετε πάντα θεατές αν δεν αφήσετε τη ζωή να σας ζορίσει, αλλά και να σας βραβεύσει για όλο το θάρρος σας! Το Σύμπαν, ο Θεός όποιος και να είναι αυτός για σας, σας έχει χαρίσει μια δύναμη μέσα σας που δεν φαντάζεστε. Αδράξτε τη μέρα αυτή σαν αρχή για το μεγάλο ταξίδι σας και κάντε το όσο πιο συναρπαστικό γίνεται.

«Εκεί που είναι η καρδιά σου, εκεί είναι και ο θησαυρός του!

Το θέμα είναι να ψάξεις να βρεις, Που είναι η καρδιά σου?….»

Ανώνυμος είπε...

....όταν είχα να πάω κάπου δεν με άφηναν και τώρα που μπορώ δεν έχω που να πάω...

@Ginger,
με συγκόνισες με την παραπάνω φράση!

Ανώνυμος είπε...

με τον καιρο θα δεις οτι η επανασταση δεν εχει κανενα αποτελεσμα..θα συμβιβαστεις οπως ολοι κι αυτο ειναι..τωρα καλο?? ,κακο??δεν ξερω

Μαίρη (Ginger) είπε...

Coula μου (ελπίζω να έχω την άδεια της Ελευθερίας) δεν ξέρεις πόσες φορές θύμωσα, γέλασα και μελαγχώλησα μ'αυτή τη σκέψη. Αλλά είναι αλήθεια.

Ελευθερίτσα μου, δεν διάβασες προσεκτικά την δική μου απάντηση στο ερώτημά σου. Δεν μίλησα για συζήτηση. Να ξέρεις ότι είναι σημάδι ωριμότητας να παίρνουμε το πρόβλημα επάνω μας και να μην το προσάπτουμε πάντα σε κάποιον άλλον. Γιατί ακούς πάντα ένα ΜΗ? Γιατί δεν έχεις καταφέρει να τους αποδείξεις ότι μπορούν να σου έχουν εμπιστοσύνη. Αυτό δεν αποδεικνύεται καρδιά μου με λόγια και με καμμιά συζήτηση. Αυτό το χτίζεις σιγά σιγά. Ξέρω καλά πως αυτή την περίοδο της ζωής σου δεν έχεις την υπομονή να περιμένεις όσο χρειάζεται γιά να χτίσεις αυτή την εμπιστοσύνη. Ομως αυτό αγάπη μου είναι το δικό σου project. Δεν σου κάνω την έξυπνη. Δεν έχω παιδιά κι έτσι δεν ξέρω να κάνω την έξυπνη στους νέους. Σκέψου το. Φιλάκια γλυκειά μου